دیدار معنوی مثنوی

                          هوسی ست در سر من که سر بشر ندارم

                                               من از این هوس چنانم که ز خود خبر ندارم ....مولانا

برماه هوس دارم

کز پنجره می تابد

بر مرمر آ غوشت

بر خواب هوس دارم

هر شام که می تابد

در خلوت چشمانت

بر نور هوس دارم

هر صبح که می غلتد

در بستر و بالینت

بر خانه هوس دارم

مادام نظر دارد

در گردش اندامت

بر واژه هوس دارم

هر بار که می ریزد

از بارش آوایت

حتی به نفس هایت

کز عشق نشان دارد

مستانه هوس دارم

     ***

بر بوسه هوسناکم

با چشم بر افشانم 

بر شانۀ سیمینت

زاین بوسه فرارفتم

از قلۀ خواهش ها

تا اوج نوازش ها ...

ز آن جا به کجا رفتم ؟

بشکن قلم و دفتر

در بی خبری هستم

از شرم، بری هستم

واز گرمی این بوسه

سرشار ِ می ات ، مستم

در آینۀ چشمت

دیدار دلت بستم

                             محمد بینش  (م ــ زیبا روز )